امراض مو و جلد سر

موها رول بزرگی را در زیبایی فرد بازی نموده علاوتا در محافظت سر از ضربات میخانیکی، محافظه جلد راس از شعاع زیانبار التراویولیت آفتاب ، و گرمی و سردی محافظه مینماید. امراض گوناگونی میتواند مو و جلد سر را مصاب سازد، ریزش مو، امراض جلدی جلد راس، امراض انتانی، فنگسی و پرازیتی و حتی ویروسی میتواند جلد سر و مو را مصاب نماید و بر علاوه اعراض مانند خارش و سبوسک میتواند در بعضی حالات سبب از دست دادن مو ها هم گردند.

ریزش مو:

یکی از امراض بسیار شایع مو ریزش مو میباشد که شایعترین مرض جلدی میباشد روزانه در حدود ۵۰ الی ۱۰۰ تار مو بصورت نارمل میریزد که علت آن داخل شدن پیاز مو به مرحله استراحت یا Telogen بوده که سه ماه طول میکشد و بعدا دوباره پیاز مو فعال شده و موی جدید تولید میکند و به همین علت ریزش مو سبب کاهش حجم مو نمیگردد. اما در یکتعداد حالات ریزش مو بیشتر از حد نارمل گردد و سبب کاهش حجم مو میگردد.

ریزش مو

کدام حالات سبب ریزش مو میگردد؟

ارثیت:ریزش موی ارثی هورمونی یکی از شایعترین نوع ریزش مو میباشد که سبب کاهش مو از طرف پیشانی یا frontal و vertix  گردیده و میتواند این دو ساحه را نزد مرد کاملا فاقد مو سازد نزد خانمها هم این شکل ریزش مو میتواند ایجاد گردد و لی خط رویش مو معمولا نزد آنها حفظ شده و موهای پیشرو را از دست نمیدهند اما معمولا در این نواحی مو ها باریک ضعیف و کم پشت میباشند. و وقوعات آن نزد خانمها کم میباشد. این شکل ریزش مو قابل جلوگیری بوده و استفاده دواهای چون مینوکسیدیل و finestride  میتواند از ریزش بیشتر مو جلو گیری کند ولی باید این دوا ها همیشه استفاده گردند تا ریزش بیشتر مو جلوگیری گردیده و مو ها تا حدودی رشد کنند.

امراض داخلی: امراض تب دار شدید میتواند سبب ریزش موی موقتی سه ماه بعد از مریضی گردیده که موقتی میباشد و نهایتا ریزش مو قطع شده و مو ها دوباره رشد میکنند.

امراض هورمونی: امراض غده  تایراید عدم کفایه و فرط فعالیت غده میتواند سبب ریزش مو گردد همچنان ریزش موی سه ماه بعد از وضع حمل، مرض کیست های متعدد تخمدان poly cystic ovary disease  میتوانند سبب ریزش مو گردند.

دواها: یکتعداد دواها نیز میتوانند سبب ریزش مو گردند مانند  دوا های پایین آورنده چربی خون، دوا های فرط فشار خون مانند beta blockers ، دوا های هورمونی مانند اندروجنها ، دوا های ضد حاملگی..

حالات روانی: مانند غم و اندوه شدید از دست دادن اقارب ، ورشکستگی اقتصادی ، طلاق….

سوءتغذی: فقر غذایی از سبب عدم مراعات نمودن توازن غذایی، رژیم غذایی شدید جهت کاهش وزن بیماری های بی اشتهایی عصبی و ترس از چاقی و فقر و تنگدستی. همچنان فقر آهن نزد خانمهای حامله و شیرده میتوانند قبل از بروز کمخونی سبب ریزش مو گردد. بیوتین ویتامین های گروپ B  ، ویتامین های A و E و منرالهای چون جست و سلنیوم در سلامت و رشد مو ها رول دارند و کمبود آنها میتوانند سبب ریزش مو گردند.

امراض اوتو ایمیون: Alopecia areata یا ریزش موی ساحوی،  امراض سیستمیک اوتوایمیون systemic lupus erythematosis. .

امراض جلدی. مانند lichen planus ، DLE ، Pseudo plead,،folicullitis decalcance… هم میتواند سبب ریزش مو گردد.

همچنان امراض انتانی جلد راس (باکتریایی و فنگسی هم میتوانند سبب ریزش موی سر گردند.

امراض انتانی جلد سر:

امراض باکتریایی چون folicullitis ، furunclosis میتواند جلد سر را مصاب سازد که بوجود آمدن پپول، نودول   و پستولهای دردناک همراه میباشند عامل آن در اکثر حالات استافیلوکوک طلایی و در بعضی حالات استرپتوکوک ها میباشد. که معمولا با آنتی بیوتیکهای مانند cloxacilin، cephalexin و Erythromycin  تداوی میگردند.

امراض فنگسی جلد سر Tinea capital : امراض فنگسی جلد سر به سه شکل ویل دیده میشود:

۱. خاکستری gray patch: که بشکل یک patch بدون مو و پوشیده از تفلسات خاکستری رنگ میباشد.

۲.   نقاط سیاه black dots : بشکل یک patch فاقد مو و نقاط سیاه رنگ از سبب قطع شدن مو دیده میشود معمولا تفلسات درین شکل مرض بسیار زیاد میباشد.

۳. Kerion:

کریون شکل بسیار شدید Tinea capitis میباشد که در اثر فرط حساسیت در مقابل عامل مرضی ایجاد گردیده و با ایجاد تورم خمیری دردناک جلد سر که اندازه آن تا ۷ سانتی متر میرسد و معمولا داری ترشح قیحی میباشد مشخص میشود تداوی نا به موقع کریون میتواند سبب ندبه دایمی و ریزش موی ندبوی گردد.

کریون معمولا با دواهای ضد فنگسی تداوی میگردند که تقریبا شش هفته طول میکشد و در تداوی آن از دوا های چون؛ griswofulvin,   flouconazole ,    terbinafen استفاده میشود همچنان شامپو های ضد فنگس مانند شامپوی scalp  میتواند هفته سه بار استفاده شود و از سرایت آن جلوگیری کند.

شبش سر pesiclosis : میتواند جلد سر را مصاب سازد و خارش شدید داشته باشد عدم حفظ الصحه خوب فامیل های متکاثف و بیماری های روانی میتواند در ایجاد آن رول داشته باشد.

امراض جلدی راس: مانند سیبوریک درماتیت،  پسوریازیس در جلد سر سبب خارش و سبوسک سر میگردند.